تبیین نقش پلیس ترمیمی در شرمساری پیشگیرانه از تکرار جرم

زمینه و هدف: یکی از مشکلات جوامع امروزی افزایش پدیده بزهکاری و تکرار آن می‌باشد. یکی از سازمان‌های مهم در زمینه مبارزه با بزهکاری، سازمان پلیس است. پلیس به دلیل برخورد اولیه با بزهکاران در زمینه پیشگیری از تکرار بزهکاری می‌تواند نقش بسزایی ایفا کند. یکی از اقدامات پلیس در این راستا، استفاده از برنامه پلیس ترمیمی است. پلیس ترمیمی برنامه‌ای است که در اختیار پلیس جامعه‌محور قرار می‌گیرد تا از طریق عملکرد خاص خود، بتواند به پیشگیری از تکرار جرایم بپردازد. لذا با توجه به این که پژوهش‌هایی در مورد پلیس جامعه‌محور انجام گرفته اما پژوهشی در زمینه پلیس ترمیمی صورت نگرفته در این پژوهش به این موضوع پرداخته شده است.  روش‌شناسی: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی-تحلیلی است. داده‌ها به شیوه اسنادی و کتابخانه‌ای از کتاب‌ها، مقاله‌ها و ترجمه‌ها استخراج و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته‌ها و نتایج: نتایج حاصل از تحقیق نشان می‌دهد که پلیس سنتی با اقدامات سرکوب‌گرانه خود در تأمین هدف مبارزه با جرایم موفق عمل نکرده است. بدین معنا که اقدامات انجام گرفته توسط پلیس و سیستم رسمی رسیدگی، برچسب مجرمانه‌ای به بزهکار الصاق می‌کند که اصلاح و بازگشت وی به جامعه را با مشکل روبه‌رو می‌کند در نتیجه، این امر منجر به تکرار جرایم می‌گردد. در حالی که پلیس، در رویکرد جدید جامعه‌محوری خود از مشارکت مردم در تأمین نظم و امنیت و مبارزه با جرایم استفاده می‌کند. در این راستا برنامه جدیدی به نام پلیس ترمیمی به پلیس جامعه‌محور ارائه می‌شود در این برنامه پلیس با استفاده از روش‌های ترمیمی مانند میانجیگری و نشست و با مشارکت جامعه، بزهکار و بزه‌دیده را در کنار هم قرار می‌دهد تا از طریق مسئولیت‌پذیری و ایجاد شرمساری بازپذیرکننده در بزهکار از تکرار جرایم پیشگیری کند.